
بنام اهورا که هرچه دارم از اوست
این طبیعت خشمگین است
شاید از دست دینست
اری اینست
وقتی چیزی سرجایش نباشد همچی ریدست
شهری بی برف و باران
بدور از یاران
فقط هست قلاب طناب داران
رشد کرده از همجا خاران
فریاد میزنه یاورم :
بوی گندم ماله من هرچه که دارم ماله تو
یه وجب خاک ماله من هرچه میکارم ماله تو
نظرات شما عزیزان:
:: برچسبها: (خشم طبیعت ),
